Franeker wint met ruime marge van Emmeloord 2!!!
Het degradatiespook was vorig jaar onze vaste bijrijder. Hoewel ’t spook geen kwaad in de zin had, was het niet mijn favoriete passagier. Ons plan: we maken het dit jaar net even wat minder spannend. We hadden dan ook een sterke opstelling met ik op bord 1, Cees op 2, Dirk-Jan op 3 en Theo op 4.
Wacht eens even. Waar moeten we helemaal naartoe? Emmeloord?! Dat is toch geen Friesland? Even vragen hoe dat zit. Natuurlijk wist iedereen behalve ik het antwoord. Emmeloord was vroeger deel van Friesland, totdat de Flevopolder werd gepolderd. Daarna hoorde het bij Flevoland. Ze spelen dus van oudsher mee met de Friese schaakcompetitie. Het is ze zeker gegund, maar ’t was wel een flinke rit op de maandagavond.
De heenrit was gezellig, zo gezellig dat we bijna waren doorgereden tot Parijs. Het is dat Cees de score 0-4 te deprimerend vond, anders was het oui, oui, baguette voor ons.
Na ongeveer een anderhalf uur spelen liep ik een rondje langs de borden. Cees z’n partij was een van het soort: schaak. Veel stukken op het bord; geen speler met een duidelijk voordeel. Bij Dirk-Jan maakte ik me enigszins zorgen. Er was niets concreets maar z’n tegenstander had een loperpaar en een net iets betere pionnenstructuur. Theo’s stelling was enigszins dubieus maar met nog een lange partij te gaan.
Ikzelf? Ik kwam lekker uit de opening en had het volgende op het bord. Ik stond ongeveer twintig minuten achter, omdat ik iets teveel tijd had gestopt in offers uitrekenen die uiteindelijk toch precies niet werkten. Ik had misschien nog 45 minuten op m’n klok hier.

Het grappige is, ik was tijdens en na afloop trots op mijn zet. Natuurlijk geeft de computer aan dat er minstens 5 zetten beter waren dan die ik deed. Toch, zelfs nu, heb ik moeite met accepteren dat mijn zet niet geniaal was. In deze stelling staat wit twee pionnen voor. Toch moet ik uitkijken. Het probleem is dat de witte zwarte loper op f4 niets meer dan een klompje hout is. De zwarte witte loper op h5 daarentegen is irritant. Het voorkomt dat ik Tgd1 kan spelen en na Lg6 kijkt die op mijn zwakte op c2.
Wit kan meerdere zetten doen. Wat speelde ik waar ik erg trots op was? En waarom?
*** Trom geroffel ***
***************
Als je als antwoord Td7, Qd6 of Dd7 dan is de computer het met je eens, maar ik speelde een andere zet.

Dg2! Zeg nu zelf, dit is toch geniaal? Zwart kan niet voorkomen dat Wit f3 en e4 speelt. De witte zwarte loper is nu gedegradeerd tot een langwerpige pion. Mijn toren kan naar de d-lijn. Mijn zwarte loper kan activeren. Door Dg2 worden al mijn stukken actief. Alles speelt mee.
{{Voor de mensen die direct e4 willen spelen, met hetzelfde idee. Dit is juist volgens de computer. Ik zelf was bang dat de dame een doelwit zou worden}}.
Ondertussen hoor ik Cees praten. Tjaaaa, hier kan ik niet veel meer doen. Ohoh, Franeker staat met 0-1 achter. Mijn stelling is lekker, maar goed als Dirk-Jan of Theo verliest… Op je eigen partij letten Erik. Ik krijg de volgende stelling op het bord.

Ik hoor iemand Remise zeggen. Ik voel me een beetje verontwaardigd. Ten eerste is het niet de bedoeling dat omstanders hun evaluatie over een positie hardop zeggen. Ten tweede, remise!? Iets meer vertrouwen in mij mag wel. Ik sta toch echt duidelijk beter. Wacht eens even… Ik loop naar het score-papiertje. Cees had niet verloren maar remise gespeeld. De stand is ½ – ½. Een stuk beter.
Oke, terug naar mijn stelling. Ik moet uitkijken. Als zwart a3 speelt kan ik niet b3 opspelen vanwege ..Dc3.
Dit is erg mat. Ik wil zelf ook geen a3 opspelen (zwart beukt gewoon de b-pion naar voren. De oplossing is dus simpel. Rd3. Dit:
- Voorkomt a3
- Dreigt Tc3 (met simplificaties. Afruilen is goed voor mij, wijl ik 2 boeren voor sta.)
- f3 wordt gedekt zodat m’n dame kan bewegen (ik moet wel even c2 in de gaten houden).
Dirk-Jan speelt remise. Fijn, want ze stelling was iets minder. In de auto zei hij dat zijn tegenstander besloot het loperpaar vrijwillig terug te geven. Vriendelijk. De stand is 1-1, maar Theo staat inmiddels een kwaliteit achter. Er is wat tegenspel maar, in mijn vlugge blik niet voldoende. Dat betekent dat ik moet winnen voor het matchpunt. Ik bereik gelukkig de volgende stelling.

De lopers zijn van ongelijke kleur, in veel gevallen leidt dit tot remise, maar hier staat wit twee vrijpionnen voor. Wat kan er mis gaan? Ik heb nog maar 3 minuten op de klok maar gelukkig spelen we met 30 seconde increment. Om tijd te winnen speel ik Le7 met het idee. Le7 Ke7 Lc5 Kc6. De stelling is nu exact hetzelfde als afgebeeld maar ik heb een minuut meer op m’n klok. Of Le7 Kb6 Lc5+ Kc6. Dezelfde stelling, minuut meer.
In de auto lachte ik zelfs. Ha! Ik speelde Le7 alleen om tijd te winnen, maar het bleek een goede zet met het winnende idee. Ook in de analyse vond ik het schitterend. Ik zag geen kwaad in Le7?? De computer… Dat vervloekte ding! Lacht me uit. Theo speelt remise! Wat? Ik had het einde gemist maar dat betekent dat de stand 1 ½ – 1 ½ is. En dit tik ik zo even uit. Er kan toch niets mis gaan???

Zwart hoeft echter niet mee te werken met mijn plan om er een minuut bij te krijgen op de klok. ALS mijn tegenstander hier ..Ld1 speelt is de stelling plots remise. De enige manier dat wit de a-pion kan redden is door hem op te spelen. Na Ld1 a5 krijgt zwart controle over b5. Ik krijg de koning daar nooit meer weg, en zolang die koning daar staat kom ik niet meer naar binnen. Mijn oorspronkelijk plan met b5+ en Kb4 werkt niet omdat na b5+ de zwarte koning op naar e7 gaat en mijn loper aanvalt met tempo, wit verliest dan de a4 pion en heeft niet meer voldoende voor de winst. Gelukkig had mijn tegenstander de moed al verloren en speelde hij hier ..Kb6. Geheel onwetend van deze flater stap ik zelfvoldaan in de auto. Ik probeer Dirk-Jan nog even van Parijs te overtuigen, maar eindig om kwart over een toch in mijn eigen bed in Tzummarum. Geen croissantje als ontbijt, wel twee matchpunten voor Franeker.

Franeker wint met ruime marge van Emmeloord 2!!! Meer lezen »